بیا قسمت کنیم دنیای عشقمون رو

چه میخواهی چه میجوئی در این قلب پریشانم ...گهی قاب دلم در سینه ات نور و منور میکنی ...گهی تا میکنی در چشم من عشق و امیدم را... گهی تا عرش کبریا من را تو زیور میکنی... گهی له میکنی قلبم... گهی من را تو حاشا میکنی ...بیا عشقم...بیا قسمت کنیم دنیای عاشقیمونو قبول... روز مال تو...شب مال من شادی مال تو...غم مال من ماه و ستاره مال تو...تاریکیش مال من بهشتش مال تو...جهنم مال من عشق و روزیش مال تو...پریشونیش مال من تخت و تاجش مال تو...اشک و ناله اش مال من روح و جسمم مال تو...اشک چشمام مال من سور و جشنش مال تو...سوگ و عزایش مال من ملک کسرا مال تو...قلب شکسته مال من هر چه بود تقسیم شد سهم تو بردار و برو رفتی با کلی مال و منال من ماندم و یک دنیا...غم و اندوه...و تاریکی شب تو راهت رو گرفتی و رفتی و من گم شدم در تاریکی شب

ابر عاشق

ابری آرام و سبک بال بودم که در آسمان عشق زندگی میکردم همیشه نظاره گر عشاق بودم سایه بودم و باران برای تن خسته شان از عشق بازیشان لذت میبردم و از دلدادگیشان آرام میگرفتم و من تک و تنها در آسمان عشق در حرکت بودم میگشتم و میگشتم...تا دو دلداده را بیابم و تن عاشقشان را غرق شادی کنم شیره جانم را برای تن ما لا مال از عشقشان باران کنم زندگی میکردم با عشاق و چه اشعاری را با من برای عشقشان میسرودند تا اینکه روزی.... مجنون از جور لیلی...سنگی بسویم پرتاب کرد تن نازک مرا زخم کرد هر چه کردم نتوانستم ایستادگی کنم از آسمان سرنگون شدم و سقوطی با درد و رنج همراهم بود زمین خوردم...تکه های تنم روی زمین پخش شده بود و عشاق بی وفا...تنم را لگد کوب میکردند عاقبت تنم آب شد و من محو و نیست شدم اینک دیر بازیست که راهی میجویم بسوی رودخانه تا تن خسته ام را روان کنم...و دوباره پرواز کنم بسوی آسمان...دلم برای عشاق بیقراری میکند اشکهایم تن خسته شان را میجوید میخواهم دوباره ابر باشم میخواهم ببارم بر تن عشاق

بزار نگات کنم گلم
	بزار نگات کنم گلم...عشق منی همنفسم ببین هنوز گیر دلم...پیش دلت همسفرم سایت دوستیابی رایگان با امکانات زیبا در جامعه مجازی http://otaghak.ir

رویاهای هر شبم
	رویاهای هر شبم...خاطراتت را از من مگیر

تو عاشق نبودی
	توی جنگل...تن عریون شقایقها...زیر بارون   ومن غمگین وتنها ...چون قدیما... با پاهای برهنه توی ایوون... نمیدونی تو که عاشق نبودی... چه سخته مرگ گل برای گلدون... من و گلها نشستیم زیر بارون... واسه هم غصه گفتیم عاشقانه... چه سخته من و گلها شکستیم بی بهانه تو عاشق نبودی...ببینی لحظه چشم انتظاری چه تلخه نشستن زیر بارون زمستون چه سخته بشینم بی تو با چشمای گریون

به چشم هایَت بگو
انقدر برای دلَم
رجز نخوانند
من اهل ِ جنگ نیستم
تنها خطی میزنم هرازگاهی
خیلی بخواهم گرد و خاک کنم
شعری می نویسم
آنوقت
اگر توانستی
مرا در آغوش نگیر ..